Sneeeeeuw !!!!!!! Eindelijk !!!!!!!!!

Het was NIET fair! Overal sneeuw: De Panne, 15 cm, Dardennen, sneeuwproblemen in Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Nederland tot Spanje... behalve hier, in Kortrijk, tot nu toe hoogstens wat poedersneeuw van nog geen tiende millimimeter dun.

Tot vanmiddag. Ik was op speelnamiddag bij Ka & co. En opeens, totaal onverwacht: buiten dwarrelen zachtjes dikke vlokken naar benee en vormen langzaam maar zeker een zacht sneeuwtapijtje van een klein centimetertje.
Maar dat is voldoende om kinderhartjes sneller te doen slaan en diezelfde kindjes meteen naar buiten te lokken! Ikke mee natuurlijk.
En 't was in één woord zálig, prachtig gewoon, net zoals je het in een film of een stripverhaal zou zien: sneeuwballen gooien en de obligate sneeuwman rollen - hoewel, wij maakten er een sneeuwvrouw van, emancipatie, weetjewel - op straat dan nog wel! En dan wordt er opeens op de ruit gebonkt, waarachter moeder de vrouw in keukenschort teken doet dat we mogen komen 'boefen': binnen geurt de keuken naar kraakverse pannenkoeken en staat de warme 'echte' chocolademelk te dampen... Héérlijk!
En na de smulpartij gezellig nog wat knutselen... ja, ben ik even content dat ik vanmiddag heb uitgekozen om te gaan spelen.

Zie, een mens heeft niet méér nodig dan wat sneeuw en een huis waar je altijd welkom bent om gelukkig te zijn en een prettige namiddag te beleven... ik ben er zelfs zo enthousiast over dat ik het maar direct blog!

Doet me denken aan dat liedje van Jan de Wilde, Eerste sneeuw.
Het gaat ongeveer zo:

Kijk eens naar omhoog en kijk, de lucht is grijs en zit vol vlokken
'k Wou dat dit kon blijven duren, dat het nooit meer zou stoppen
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw

Waar is m'n wollen muts nu, waar is m'n dikke sjaal
Waar is m'n wollen muts nu, waar is m'n dikke sjaal
En ergens in de kelder ligt toch nog die slee
Papa moet me duwen door de eerste sneeuw

Gelukkig had ik mijn fototoestelletje mee, dat handig dingske, en da trekt nog een beetje goe sneeuwfoto's!
Heb er dus maar direct een fotofilmpke van gemaakt, klik hier om het te bewonderen.

En alsof da nog nie genoeg is, sneeuwt het hier ook nog eens echte mini-fillumpjes:
- Ewout
- Heleen
- Baseballen

Download ze rap, want omdat ze veel plaats innemen ga 'k ze d'er binnenkort al moeten afsmijten, helaas.



PS: Veel is er vanavond niet te zien op de Kortrijkse webcam...

Kortrijk

Kijk, kijk, Kortrijk!
Je kunt een blik op de Grote Markt werpen en dat vanuit heel de wereld:
http://81.246.42.228:8080
Vooral 's avonds feeëriek verlicht...

Alstublieft!

Kerstfilmpje

Gezegend zij u allen,
ne zaligen en ne vrolijken gewenst,
en dit is een sfeervol filmpke, dim dus de lichten en verzamelt uw kinders en kleinkinders, ouders, nonkels en tantes, zusters en broers, neven en nichten rondom u en ge moogt zelfs nog kiezen in welk formaat dat ge 't wil downen:

http://www.ornamentsthemovie.com/video/Ornaments.avi 30mb DIVX file

http://www.ornamentsthemovie.com/video/Ornaments.mpg 33mb MPEG file

http://www.ornamentsthemovie.com/video/Ornaments.mov 23mb Quicktime File

Veel plezier dermee!

Daan vertelt...

... over zijn verdomd lekkere vingertjes!

Drolletjeshumor

Vandaag maak ik er mij maar gemakkelijk vanaf. Een beetje verzamelde drolletjeshumor!

1. Sprookje (Klik voor duidelijker versie)

2. Herken je deze? Welke was het vanmorgen?

Ghost Poopie

The kind where you feel the poopie come out, but there is no poopie in the toilet.

Clean Poopie

The kind where you poopie it out, see it in the toilet, but there is nothing on the toilet paper.

Wet Poopie

The kind where you wipe your butt 50 times and it still feels unwiped, so you have to put some toilet paper between your butt and underwear so you won't ruin them with a stain.

Second Wave Poopie

This happens when you're done Poopie-ing and you've pulled up your pants to your knees, and you realize that you have to Poopie some more.

Pop-A-Vein-In-Your-Forehead-Poopie

The kind where you strain so much to get it out, you practically have a stroke.

Gassy Poopie

It's so noisy, everyone within earshot is laughing.

Drinker Poopie

The kind of Poopie you have the morning after a long night of drinking. Its most noticeable trait is the skid marks on the bottom of the toilet.

Lincoln Log Poopie

The kind of Poopie that is so huge you're afraid to flush without first breaking it into little pieces with the toilet brush.

Corn Poopie

Self-explanatory.

Gee-I-Wish-I-Could-Poopie Poopie

The kind where you want to Poopie but all you do is sit on the toilet and fart a few times.

Spinal Tap Poopie

That's where it hurts so badly coming out, you would swear it was leaving you sideways.

Wet Cheeks Poopie (The Power Dump)

The kind that comes out of your butt so fast, your butt gets splashed with water.

Liquid Poopie

The kind where yellowish-brown liquid shoots out your butt and splashes all over the toilet bowl.

Mexican Poopie

It smells so bad your nose burns.

The Surprise Poopie

You're not even at the toilet because you are sure you're about to fart, but oops.......a Poopie!!!

The Dangling Poopie

This Poopie refuses to drop into the toilet even though you know you are done Poopie-ing it. You just pray that a shake or two will cut it loose.

3. Hoe ijsjes gemaakt worden.




4. Bij de oftalmoloog

Daan, De Moevie II

Van tijd tot tijd voel ik de innerlijke drang om filmpjes te produceren waarin Daan als hoofdrolspeler fungeert.
Deel één dateert alweer van een paar maanden terug. Intussen is onzen Daan amper 3 en een halve maand jong en vwalla, hier is reeds zijn tweede film, vandaag op internetiaanse wijze wereldkundig gemaakt.

Daan, De Moevie II

Laat u niet misleiden door de algemene wetenschap over hoe het sequels in de filmwereld vergaat, want © AD Productions staat voortdurend garant voor extreem goede kwaliteit, steeds gepaard gaande met de juiste portie emotie, met hier en daar een vleugje humor, en muziek die niet alleen perfect ondersteunt, maar tevens een ongekende meerwaarde biedt. Allemaal factoren die elke productie van © AD Productions weer tot op een onaantastbaar hoog niveau tillen. De skaai is de limmit!

Wie is de eerste om een gefundeerde recensie te schrijven?

Niet voor publicatie...

Als Daan zich later zou afvragen wat mama en papa zoal doen wanneer hij slaapt, dan zal hij grote ogen trekken als hij dit ziet...
Mama en papa aan het wippen!

Smile II !

Smile!

Terbinst da'k weg zin: een paar kartoentjes!

Doop Daan & Fleur online

Zie onder !

Het Voorlaatste Nieuws van zaterdag 19/10 in deze Nieuwsblog : zie onder.

Het leven zoals het is bij VM, de schandalen: het sanitair

Beste mensen,
zoals u wel weet werk ik in een bedrijf dat sanitair van betere kwaliteit verkoopt.
Dan hebt u waarschijnlijk ook al mijn klachten over het sanitair voor het personeel gehoord.
Welnu, hier zijn de keiharde bewijzen. Ge gelooft uw ogen niet.

Klik op de foto's voor een groter beeld.

2 vrouwentoiletten.
Als de deur toe is weet je niet of het bezet is.

Boven de ingang.
De helft van de ordinaire tegels is afgevallen.

Het lavabootje.
Kraantje half los, afvoer helft van de tijd verstopt.
'Kizzig' stuk zeep.

Rechtsboven de lavabo.
Verroeste lege papierhouder, met daarbovenop enkele ondefinieerbare producten.

Boven de lavabo een halfvergane zeepstok van de jaren stillekes.
Afgebladderde buizen.
Stopcontacten vlak naast lavabo (wel afgeschermd).
Ordinaire handdoek.
"Drinkwater" dat niet te drinken valt.
Verroeste afvoeren.

En hier onze kak-troon !
WC uit de tijd van Louis XIV.
Spoelt nauwelijks door: uw nakomer kan uw versgeperst fabrikaat bewonderen.

Awel, dit vind ik dus niet kunnen voor een bedrijf als het onze -en velen met mij. Ik viel gewoonweg steil achterover toen ik dit voor het eerst zag.
Erger was het in het begin toen de meisjes van het magazijn hier nog passeerden: zwarte resten in de lavabo, zwarte zeep, kletsnatte handdoek.
Bij de urinoirs durf ik zelfs niet in de buurt te komen; 2 ervan schijnen zelfs helemaal niet meer door te spoelen.
Volgens mij is dit gewoon een goedkoop systeem om de sanitaire stops van het personeel tot een absoluut minimum te beperken. Bovendien kun je in de winter gewoonweg aan de pot vastvriezen!

Ge ziet dat mijn beweringen niet van de pot gerukt zijn!

Volgende keer in 'Het leven zoals het is bij VM, de schandalen': de ramen.

Saluut.

Toegenomen druk: HectoPascal gestegen

Terwijl ik hier weer lekker aan mijn compjoetertje zit, en op het werk al 3 dagen quasi werkloos zit te wachten tot ik de vereiste installaties kan doen, gaan mijn gedachten toch eventjes uit naar het tijdelijk hectische en drukke verloop (drukstijging = stijging van HectoPascal) in het Mllmn-DVst-gezinnetje. Vorige week halsoverkop naar Kortrijk moeten komen om gedehydrateerd Ambertje aan de baxter te ketenen, de hele dag opa's en oma's en tantes en nonkels ontvangen die allemaal even gedetailleerd de gezondheidstoestand van zowel Amber als Hilde en inhoud komen opvragen, heen-en weergerij van ziekenhuis naar ouders ene kant, ouders andere kant in Kortrijk, naar school en werk ettelijke kilometers verder,...
En dat allemaal vanwege een lege én een volle buikinhoud. Waar bij Amber alles er allang was uitgekomen en we wachtten tot het binnenbleef, bleef het bij Hilde wél binnen en wachtten we tot het buitenkwam...
Gelukkig was er tegen het eind van de week wissel van de wacht: Hilde opgenomen en Amber ontslagen... allemaal goed nieuws dus, ware het niet dat begin deze week misschien weer een wissel moet plaatsvinden... ik hoop van niet.

Update 22.00u.: Amber had blijkbaar enkel een beetje last van het nieuw-kindje-in-het-gezin-en-ik-krijg-minder-aandacht-dus-word-ik-
maar-schoolziek-syndroom... het zat dus in het hoofdje en niet in het buikje... tja, de laatste tijd was 't misschien ook een beetje teveel allemaal... maar nu iedereen is weergekeerd naar de thuissituatie zal ook Amber hopelijk wat innerlijke rust vinden!

PS: de blogs van dit weekend komen er binnenkort ook op. Af en toe es naar beneden scrollen dus.

Doop Daan & Fleur

Eindelijk officieel meter van Daan! En dat 3 dagen nadat mijn 2de petekindje Axel is geboren. Het kan niet op! Waar ik zolang naar heb verlangd, meter zijn, is in amper 3 maand tijd dubbel vervuld.

De kerkdienst nam zo'n 20-tal minuten in beslag, waarin de pastoor ruimschoots overheerst werd door het aanwezige kleuterklasje, en tijdens het doopmoment ook door de gedoopte, Fleur.
Wat wil je ook, als je een baby'tje 3 kletsjes koud water over het hoofd giet - het mag nu nog gewijd zijn. 'Mijn' Daan daarentegen hield er het hoofd - letterlijk - koel bij.


Voor ene keer stond ik niet achter maar vóór de lens - sorry, lenzen. Het geheel leek heel discreet een beetje op een mediacircus: 3 videocamera's en dubbel zoveel fototoestellen (en ik had er niet één van vast!). De familiale pers was duidelijk voltallig neergestreken. Elke beweging, elke 'sssshhhht', 'kom hier!', gebrabbel en gehuil vastgelegd vanuit alle hoeken; digitaal en dus voor eeuwig en altijd en overal. Net zoals de namen van Daan en Fleur nu voor eeuwig en altijd en overal in de palm van Gods hand staan.

*~*~*~*

Geen feestbeschrijving zonder beeldmateriaal!
In de naam van dit blogje,
dit fotofilmpje
en dit videofilmpje,
Amen.

Ettertjes ;o)

Wat is erger dan op een zaterdagavond met 3 ettertjes opgescheept te zitten? En dan nog ettertjes die het wagen later te arriveren dan de babysit!
Meneertje Ewaldo kwam met zijn chauffeur recht van het casino, met pak en das, hautain zwaaiend met zijn winst.



Om vervolgens vol enthousiasme met de Duplo's beginnen te spelen.
Wat later werd zijn partner in crime, Luna, binnengesmeten. Resultaat: dubbele Duplo-decibels!
Miss party queen Heleen waagde het zelfs om pas tijdens het avondmaal te arriveren. Tot 20u. gaan fuiven, een schande!

Een avondmaal dat bovendien blijk gaf van buitenaardse gewoonten: Ewout drinkt melk bij de pizza, en Luna legde haar pizza overal behalve op haar bord (er netjes naast, alsof het bord niet mocht vuil worden).

Alsof dat nog niet genoeg was, begonnen ze in de badkamer alledrie ook nog eens schaamteloos te strippen.
Na een halfuur -letterlijk- ongedompeld in het waterplezier, bleef ik alleen achter met kleddernatte handdoeken, een bad bezaaid met speeltjes, een vloer vol onderbroeken, sokken en kledij, en een lavabo rijkelijk gegarnierd met slijmerige roze tandpasta-sporen. (bovendien stond beneden nog een afwas op tafel en een halve koude pizza)

Maar, daar kan ik na al die jaren wel tegen. Dus kropen we gezellig met z'n viertjes in bed en hielden een lees-orgie: elk een bladzijde lezen uit een boekje over die goeie ouwe Dikkie Dik.
En daarna in elk kinderbedje een onschuldig knuffelmoment.
Om mij vervolgens met een potje chocomousse, een dekentje en de video van 'Lost' in de sofa te nestelen...

Niets zaliger dan een avondje babysitten!

Een spruit, recht uit de bloemkool

Wat we allemaal bij de Egyptenaren hebben uitgespookt, zul je als reisgezel vast nog niet vergeten zijn (als souvenir kregen we de Vloek van de Farao mee), en voor alle anderen: de bewerkte videoreportage van 50 minuten is reeds gebakken (enkel nog wat afwerking vereist), en ook de honderden foto's zullen niet zo heel lang meer op zich laten wachten.
Maar wat liet nu wel op zich wachten? Wie vond het bij dit gure novemberweer gezelliger om nog wat langer lekker warm en geborgen binnen te blijven?
Toch hebben we de natuur nog altijd niet onder controle. Als het wil regenen, dan regent het. Als het wil waaien, dan waait het.
Als een nieuw leventje na 9 maand is afgewerkt, dan moet het geboren worden. Met enkele dagen vertraging weliswaar, maar dat maakt het alleen maar spannender. Elk moment kan hét moment zijn. En wanneer je het eventjes niet verwacht, gaat daar de telefoon: "Proficiat, je bent nog eens meter geworden!"
Écht?

En ziedaar: Axel!

Vakantiestress

Wat een weekje luilekker-Egypte niet allemaal met zich meebrengt. Om te beginnen het uitzoeken van kledij. De ganse kast uitstallen op bed en 2 à 3 eliminatierondes organiseren. Intussen zien dat het weer ginter meer en meer op een Belgische zomer begint te lijken en dus een wisselronde inlassen. 1 ronde per avond, reken maar uit. Ik ben er gisteren aan begonnen. Verscheurende keuzes moeten maken en toch maar niet kunnen kiezen. Wel, niet, wel, niet, wel, niet? Dit, dat, toch dit, toch maar dat? Topje, t-shirt, halve mouw, truitje, gilet... lange broek, 3-kwart-broek, korte broek, jeansbroek, linnen broek, katoenen broek, rok, kleedje... mooie topjes en topjes waar een zonnecrèmeplek meer of minder geen kwaad kan... extra trui, extra broek, jas? Wat past het meest met de rest?
Wees maar gerust, mijn garderobe zal weloverwogen en aangepast aan alle omstandigheden zijn. Beter te veel dan te weinig mee, is mijn motto.

Verder moet de DVD-recorder opgekuist (daarvoor een heel arsenaal dvd-rw's aangeschaft) om alles te kunnen opnemen wat maar op te nemen is. En dat alles moet uiteraard geprogrammeerd. En de oude videorecorder zal daarbij geen overbodige luxe zijn.

We blijven in de multimediasfeer. mp3-spelertje vullen met de laatste nieuwe songs, batterijen opladen van 2 fototoestellen, videocamera, mp3-speler, en geheugenkaartjes formatteren, videobandjes aanschaffen, en tot slot driedubbele controle of de kabeltjes, batterijen en opladers van dit alles zeker mee is.

Boeken zoeken in de bib (reeds gebeurd), 'boekskes' kopen, zonnebril zoeken, toiletgerief bijeenscharrelen, schoeisel vergaren, spelletjes verzamelen.

Nog iets?
Ik ben als de dood iets te vergeten, hoe onnozel onbenullig ook. Wéken op voorhand heb ik al nachtmerries dat ik vanalles niet mee heb, elk reisvooruitzicht opnieuw.

Kortom, stress. Komt daar nog es bij dat mijn fototoestel nog altijd piepedada is en dat ons blijde weerzien op het randje af zal zijn.
Maar, intussen heeft hij er een klein broertje bijgekregen! Ook van Canon, veel kleiner, en krijgt goeie kritieken voor zijn status als compactcamera. Da-ag, prutscamera 'Vandenaldi'.
Allé, een fotoshowtje.


Google-grapjes: typ 'lul' in en klik op de knop 'Ik doe een gok'. Probeer hetzelfde met 'failure' !

Over een weekje...

Hemels

Hiephoi!
Elsje jarig vandaag maar da's niet het belangrijkste ;o) (niettegenstaande ik vroeg ben opgestaan om ovenverse klaaskoekjes te bakken, de hele ochtend ben gaan shoppen achter kadootjes en vanmiddag het mengsel voor chocoladetruffeltjes heb gemaakt)

Ik mocht nl. een derde, superbelangrijke stap ondernemen in mijn 'stage' voor het meterschap!
Stap 1: vasthouden, fysieke en emotionele omgang
Stap 2: verzorgen (luier verversen, oogje schoonmaken)
En nu dus stap 3: helemaal alleen gaan babysitten!

Een hele avond Daan voor mij en voor mij alleen: zalig!
Maar omdat ik 'm in mijn overbezorgdheid niet graag onbewaakt laat, mocht hij als een echte VIP mee op de badkamer. En dat vond hij blijkbaar prettig, zo'n privé peepshow ;o)

En daarna met zoutjes en drankje en Daantje naar 'Lost' kijken: genieten! (nu, 't venteke heeft precies niet constant in m'n arms gelegen)
Maar le moment suprême was toch wel toen ik z'n flesje(s) gaf: ik was in de zevende hemel met zo'n wolk van een baby. Zo vlotjes ging dat. En na z'n pufke dankte hij me met z'n hemelse glimlach.

... en weer een dag gedaan
Dus moe maar voldaan
trokken we onze pyjamaatjes aan
om slapen te gaan
bij het licht van Janneke Maan...

Van de verjaardagspartij

Zoals altijd was 't weer voor de volle 125,36% in orde, 't verjaardagspartijtje van een of ander kindje. Deze keer was Amber het feestneusje, en een heel klein beetje haar grote zus ook.

En zo d'ouden tetteren met losse tongen, zo brielen de jongen, niewaar.
Met andere woorden: terwijl de ouwelui de godganse dag aan tafel doorbrachten - eten naar binnen en lulkoek naar buiten werkend - hebben de mini-mensjes de tafel amper gezien, de gedachte volgend van: eten kan altijd, spelen met neefjes en nichtjes moet nú. En gelijk hebben ze, niewaar.
En wij ook: eten kan altijd, maar dít eten moet nú. Tapas en paëlla, en we lieten het ons smaken ook. Doch, wie niet goed had opgelet moest twijfelend zijn derde goedgevulde tapas-bordje bekijken: opeten of nog plaats laten voor de paëlla? Een verscheurende keuze.

Dat er eendagshuispersoneel was aanvaard was toch wel even raar opkijken, maar daar raak je snel aan gewend, niewaar. Hapjes en drankjes opgediend in de lounge-room, bijgeschonken aan tafel, en een persoonlijke butler wanneer je't ook maar even bedenkt: zo lag Els te chillen in de hangmat en ze droomde van een drankje, toen ineens: "Wenst u een cocktail, o lieftallige schoonheid?" Nu, ze was nog even verward met de droom, maar in ieder geval kon ze nu haar drankzuchtige behoefte overbrengen.

Voor ne keer heb ik me niet zoveel bemoeid in de brielgangen van de kindjes: daarvoor hadden ze duidelijk genoeg aan mekaar (en een kartonnen doos).
Nee, ik zet ze niet opzij omdat Daantje er nu is, maar 't ventje is nog nieuw hé, niewaar.
En laat ze maar even een puinhoop maken: daar dient een verjaardagsfeestje toch voor?

En, gelukkig mocht ik die dag het fototoestel van V&B in dankbare bruikleen nemen: zo kan ik u weer voorzien van een unieke muzikale fotoreportage.
(Music by KT Tunstall - Suddenly I see)

RAMP

Ramp o ramp!
Mijn maatje is ziek! Moet geoperereerd worden! Zeker 3 weken moeten we het zonder elkaar stellen!!!
Wee o wee o wee o wee o wee o wee als ik zonder hem naar Egypte moet vertrekken: dát zal pas pijn doen.
Aiaiai, dat zal knagen.

Eigenlijk is 't mijn eigen stomme schuld: de laatste tijd geraakte hij enkel op gang met veel gekreun, maar dat gekreun werd almaar luider en zieliger om te aanhoren, tot het zondag verdacht veel op een doodsreutel begon te lijken maar vooral: hij geraakte niet of slechts met heel veel lawaai en moeite en gepiep en gerochel en na een paar pogingen op gang. Pijnlijk om zien en om horen. Ik heb er toch een traantje om geplengd.

Maar ja, ik had maar van bij de eerste symptomen moeten reageren: dit kwam niet vanzelf goed, integendeel. Ik heb het té lang laten aanslepen. Daar zat ik zondag als een stom kieken met kippenvel.
Vandaag heb ik 'm "binnengebracht". Dus moet ik nu 3 weken ongerust zijn en met een bang hartje afwachten, wachten op dat ene verlossende telefoontje, dat ik hem terug in mijn handen kan nemen.

Intussen doemen allerlei noodscenario's op in het geval dat zijn herstel langer dan 3 weken aansleept. Het zal een kwestie van bedelen worden, maar ik denk dat mijn dierbare familieleden mij met plezier uit de nood zullen helpen.
Ik op vakantie naar Egypte zonder eigenhandig foto's te trekken? NO WAY! IMPOSSIBILE !

Please? Someone hear my cry for help?


Toch afsluiten met een droog grappeken:

At Sea

In augustus zijn we ook nog es naar 'de zee' geweest...
Als gezelschapsdame heb ik Luna 'ontvoerd' en ik moet zeggen, ze heeft zich perfect van haar 'taak' gekweten... ze mag nog mee en ik hoop van haar hetzelfde!
En binnenkort zal deze wens bewaarheid worden, ge zoudt het nog bijna vergeten nu we de druilerige herfst weer ingaan... of juist niet?
Zitten wij al sinds de eerste koude nazomerseizoens-regendag halsreikend uit te kijken naar ons weekje Egyptisch paradijs? JAAAAA!!!
Gelukkige medereizigers: stop uw zwembroek, topke en sandalen nog niet in een motteballenzak achter in de kast, maar in uw koffer! Werk nog snel de laatste vetrolletjes af en koop de eindvoorraad zonnebrand in solden op!! Begin alvast de achterblijvers jaloers te maken! Over amper 4 luttele weekjes is het zo ver!
En wie weet, terwijl wij in de zon liggen te puffen ligt Hilde in België ook te puffen...

Sta me toe nog even het vakantiegevoel op te wekken, met volgende fotoreportage van ons verblijf in De Panne... (.exe-file, 12,2 Mb met muziek: Ozark Henry - At Sea)

PS: om ruimte te maken heb ik de Daan-filmpjes verwijderd. Uiteraard zijn deze nog steeds op aanvraag te verkrijgen.

bergopbergafbergopbergafbergopbergaf

Ne mens hoeft niet ne hele zondag aan zijne computer te zitten, vooral niet als 't schoon weer is.
Dus hebben we een knooppuntenfietsroute (richting Bellegem) uitgetest.
Ongelooflijk hoe het Vlaamse platteland toch niet helemaal zijn naam eer aan doet: da was constant bergop en bergaf. Moja, 't ene is goeie training voor de beentjes en 't ander is ook ne kee plezant.
Schoon zichtjes, ook. Niet spectaculair, maar toch genietbaar.
Oordeel zelf!

PS: zie ook onderstaand blogje van vandaag!

Daan I, the movie

Een mens moet toch met iets zijne zondag vullen. Dus heb ik vandaag het ambitieuze plan opgevat om mijn videobeelden van Daan op muziek te zetten.
Het resultaat is wonderwel geslaagd. Sla alvast een deken om je heen en zet de verwarming aan, want wat je straks te zien & te horen krijgt bezorgt je een 'kippemoment' (dixit Dana Winner) van 3 minuten en 12 seconden...
Ter voorbereiding nog enkele fotootjes...
(klik erop voor groter formaat)

Download Daan I, the movie:
wmv-formaat (Windows Media Video), 17,6 Mb
rm-formaat (RealVideo) - 10,4 Mb

Video by AD (taped from Sept. 4 till Sept. 16, 2005)
Music by Sinead O'Connor, My Darling Child
Produced by AD Video Productions
on September 18, 2005

Comments & reactions always welcome!

Scrolllllll

Scroll es naar beneden, er is nog een blogje van 9/9...

Zalige zaterdag zonder zagen

Pa & ma een weekendje de deur uit: het huis voor ons alleen is ook es een zegen. Dat 'voelt' meteen 'anders' aan. Vrijer maar ook verantwoordelijker. (n.v.d.r.: het woord 'zagen' in de titel werd gewoon gebruikt omdat het toevallig ook met een 'z' begint)
Nu, echt véél scheelt het niet hoor.

Vrijdagavond: chocomousse gemaakt & gezellig bij Veer & Bart & Daan vertoefd.
Maar wat was er nu zo zalig aan die zaterdag? Gewoon, een dagske op m'n eigen: doen wat moet gedaan worden en doen waddak goesting heb, zonder dat er iemand (behalve Els ;o) ) in de weg loopt.

• Melkbrood bij de bakker halen omdat hun suikerbrood al op was (verd***e, zo stom dat ge in 't weekend vroeg moet opstaan om nog te krijgen wat je wil! Welke tjoeties staan er in 't weekend in godsnaam om 7 uur op om alle boterkoeken en suikerbroden te gaan opkopen ???)
• Teevee kijken met een stapel boterhammetjes, confituur & sjookoo
• Teevee kijken met een stapel kruimeltjes
• Mijn lavabo gaan kuisen maar toch eerst stof afdoen
• Cliché respecteren: spaghetti bolognaise maken & opslurpen
• Grote keukenschoonmaak: tomatensaus en spaghettisop van het fornuis scheppen, tomatensausspetters van de vloer schrobben, rode puntjes op het behangpapier omkaderen en er een etiketje van Monet onder plakken, kledij in de wasmasjien
• Mijn lavabo gaan kuisen maar toch eerst reorganisatie van de kapstok- en bureaustoelkledij
• Op de fiets springen en 'mijn' toertje doen en naast een veld gaan zitten en genieten van de zalige warmte, de oorverdovende stilte en de heerlijk frisse natuurgeur.
  Het gewone zaterdagleven van de gewone burger bekijken: de opwaringsoefeningen van de meisjesbasketballclub, de amateur-wielrenners uitgedost op pad, de hond die wordt uitgelaten, boeketje bloemen van je boerderij aan 2,5 € verkopen, trouwfoto's maken aan de vervallen pannenbakkerij aan Kapel ter Bede, een voetbalwedstrijd aan de 3 Hofsteden, de oude dametjes die met of zonder vent en/of schoothondje op een bankje zitten kwekken in het park, de kleintjes op de fiets en de eendjes voederend.
• Mijn lavabo gaan kuisen maar toch eerst het recept van de chocolademoussetaart uitproberen.
  Lekker op 't gemak knoeien in de keuken zonder pottenkijkers, gezellig! (maar toch even telefonisch om Veerle's raad moeten vragen...) Vooral toen een lekker zomers onweer begon te dreigen: dat geeft ook zo'n spesjaal gevoeletje: de lucht wordt almaar donkerder, het begint stevig te waaien en te rommelen in de verte, en dan die losbarsting: knetter boem pladaf overgoten met een overmaatse plensbui: excitement all over the place !!!
• Eten met Els en in première naar de videoteep over Daan kijken
• Blijven hangen bij "De zware voet"
  
• Schuimbadje inclusief boekje & muziekje nemen
• Naar een gezellige rustige film-voor-eenzamen-op-zaterdagavond gekeken: "Meisje", om het kabbelende zaterdaggevoel compleet te maken...

En zo was mijn lavabo nog altijd niet gekuist...

Als beloning om je door de beschrijving van een ordinaire zaterdag te ploeteren, hier de covers van enkele heruitgegeven Suske en Wiske-strips:

Bordjes-tsunami

Bordjes bordjes bordjes bordjes bordjes tegenwoordig moet je meer naar borden & bordjes & plakkaten kijken dan naar entwa anders! De wereld wordt verbordialiseerd! Geplakkaatiseerd!
Vandaag kwam iemand op 't werk lustig de muren volplakken. In mijn bureau alleen al 3 bordjes: uitgang-bordje aan de ene kant , nooduitgang-bordje aan de andere kant , brandblusapparaatbordje bij de brandblusser. Even later werd dat eerste bordje vervangen door een ander: aangezien de deur eronder naar uw kant opengaat, is het geen volwaardige uitgang en dus moeten de kleuren zwart-wit ipv wit-groen zijn. Zuust es zuust ee.
Afin, zo vinden we na het werk sneller onze weg naar buiten, nietwaar. Welgeteld een stuk of vijf moet je er zien te vinden.

En dan is er sinds 1 september de zone-30-invasie.
Tegenwoordig moet je meer op verkeersborden dan op de weg letten.
In Kortrijk kun je geen kilometer rijden zonder door minstens 2 zones-30 van een halve kilometer te moeten kruipen. (Nu pas zie je hoeveel scholen er hier wel zijn.)
Tijdens schooluren zeg ik volmondig: ja. Maar daarbuiten? Is dat dan ook verplicht? Al eens geprobeerd op een recht stuk brede weg om 19u. ook effectief 30 te rijden? Tér-gend traag is dat, en voor je 't weet heb je een ganse file in je gat. Met de vélo gaat het soms rapper.
Over traag gesproken...
Afin, nu kan ik met de fiets tenminste gemakkelijker oversteken aan mijn werk.

Zo zie je maar, alles heeft z'n voordeel...

Nog lang niet geDAAN !!!

Ik kan het niet laten...
Zoals pa vol was/is van het Servo-stuur van de Saab, van den ottomatiek van de Citroën, en zot van Isabel, zo ben ik nog veel méér vol & zot van Daantje. En zodus...

Zoek Daan!

En als extraatje een filmpje genaamd: "Daan heeft de hik"!!!