Passie

Speakers op maximum, en genieten maar. Een song vol passie.



Geef mij maar dit op StuBru in plaats van de brol van de schreeuwerige Bloc Party, zagende Jasper Erkens, grijsgedraaide & kattevalse Gossip & La Roux, The lawaaierige Hickey Underworld, De achterlijke Jeugd van Tegenwoordig, en consoorten. (by the way, ik zou dolgraag afrekenen met 'De Afrekening', een verzameling van de allerslechtste en meest afgezaagde songs van 't moment - afvoeren die enerverende puberlijst vol puisten!)

Kassa

Het valt op de laatste tijd. Eigenlijk was het altíjd al zo: ik neem áltijd de verkeerde kassa. Je weet wel, net díe kassa waar je het langst moet wachten vooraleer je aan de beurt bent. Is het écht zo?
Of is het slechts een indruk dat het elders sneller vooruit gaat? Nee, ik hou het minutueus in de gaten, en het is écht zo.

En of ik nu de eerste de beste kassa neem (principe: eerste keus is meestal de beste - njet!), of een weloverwogen keuze maak (principe: deductie met aantal mensen en artikelen als parameters - njet!), of na een poosje toch maar een andere rij kies (principe: welke líjkt het snelst te gaan - njet!) : uiteindelijk sta ik tóch choco te wezen aan de traagste kassa.

Ja, zélfs de weloverwogen keuze is ronduit bedrieglijk: ik laat me steeds weer misleiden door de rij met het minste aantal mensen, met het minste aantal artikelen. Net dán moet de kassierster een halfuur aan de lijn hangen om de prijs te vragen, net dán betaalt te klant met te kleine muntjes om toch maar gepast uit te komen, net dán moeten er elvendertig verschillende maaltijdcheques geteld worden, net dán wordt er van kassierster gewisseld.

En dan kijk ik met lede ogen naar die andere kassa, waar intussen al 3 overvolle karren vlotjes zijn gepasseerd, en waar die mens die pas 10 minuten later kwam aanschuiven intussen al aan het afrekenen is, terwijl er in mijn rij nog 3 klanten vóór zijn, en wie weet welke blokkages zíj weer zullen opwerpen. Ronduit frustrerend is het.

Wat doe ik verkeerd en wie kan mij helpen?