Begin juni maken we met z'n tweetjes een 15-daagse rondreis van Ijsland. We gaan volop voor de fotografie van zijn buitengewoon mooie landschap en ongerepte natuur, zowel fauna als flora. We kijken er al enorm naar uit, cruisen langs verlaten wegen met niets anders dan natuurpracht om ons heen, vergezeld van de dromerige muziek van de IJslandse band Sigur Rós... bij deze 'Starálfur' ('Starende Elf') krijg ik zowaar kippenvel en begin ik alvast weg te dromen...
Ter gelegenheid van het Paasfeest, ter bevordering van de familiaire familiariteiten en ter verandering van spijs die doet eten, werd dit jaar beslist de jaarlijkse paasfamiliebijeenkomst eens niet te laten doorgaan in de pastorie van nonkel pastoor, maar wel ergens te West-Vlaamsche lande waar de koeien, de volkscafés en de bijhorende aloude volksspelen alomtegenwoordig zijn. Met andere woorden, we namen deel aan de Volkssportroute nr. 5 van Poperinge.
Het werd een gezellige dag, en al voldeden de volkscaféetjes niet altijd aan onze huidige stadsmensnormen (wat wil je ook van een café in de Vuileseulestraat in een gehuchtje als Watou), volksspelen blijven uiteindelijk wel een plezante bedoening. Waarvan getuige deze foto's:
Ik heb er enkele van de leukste uitgepikt, maar de volledige set kan je bekijken én becommentariëren op Flickr. Maar omdat ik niet de ganse wereld wil bestoken met persoonlijke familiefoto's, en ook niet iedereen zijn portret zomaar openbaar wil, zijn ze enkel zichtbaar voor familie. Dit houdt wel in dat je je eerst (gratis) moet registreren op Flickr (en mij dit melden, of mij een 'contact' maken), waarna ik je virtueel 'familie' kan maken. By the way, er verschijnen ook elke dag nieuwe foto's op mijn account, x-itje!
Deze week, op die zalige lente-dinsdag, terwijl ik in de auto op Christophe (bij zijn huis) zat te wachten, mocht ik getuige zijn van een prachtig tafereeltje. Vlakbij is een speelpleintje met schommels. Kinderen hadden - heel inventief - een plank op de 2 schommelzitjes gelegd zodat ze verbonden waren. Vervolgens kropen ze erop, met 5 naast elkaar, mekaar vasthoudend - blanke en zwarte kindjes. Met behulp van een ander kind zette de groepsschommel zich in gang. En bovenop het knarsetandend gepiep van een ongesmeerde schommel ("iet! iet! iet!") klonk ineens in koor: "Vrolijke vrolijke vrienden, vrolijke vrienden dat zijn wij..." Daarna sprongen ze eraf, en deden hetzelfde nog eens over, maar dan hun neusjes in de andere richting wijzend.
