Wat een weekje luilekker-Egypte niet allemaal met zich meebrengt. Om te beginnen het uitzoeken van kledij. De ganse kast uitstallen op bed en 2 à 3 eliminatierondes organiseren. Intussen zien dat het weer ginter meer en meer op een Belgische zomer begint te lijken en dus een wisselronde inlassen. 1 ronde per avond, reken maar uit. Ik ben er gisteren aan begonnen. Verscheurende keuzes moeten maken en toch maar niet kunnen kiezen. Wel, niet, wel, niet, wel, niet? Dit, dat, toch dit, toch maar dat? Topje, t-shirt, halve mouw, truitje, gilet... lange broek, 3-kwart-broek, korte broek, jeansbroek, linnen broek, katoenen broek, rok, kleedje... mooie topjes en topjes waar een zonnecrèmeplek meer of minder geen kwaad kan... extra trui, extra broek, jas? Wat past het meest met de rest?
Wees maar gerust, mijn garderobe zal weloverwogen en aangepast aan alle omstandigheden zijn. Beter te veel dan te weinig mee, is mijn motto.
Verder moet de DVD-recorder opgekuist (daarvoor een heel arsenaal dvd-rw's aangeschaft) om alles te kunnen opnemen wat maar op te nemen is. En dat alles moet uiteraard geprogrammeerd. En de oude videorecorder zal daarbij geen overbodige luxe zijn.
We blijven in de multimediasfeer. mp3-spelertje vullen met de laatste nieuwe songs, batterijen opladen van 2 fototoestellen, videocamera, mp3-speler, en geheugenkaartjes formatteren, videobandjes aanschaffen, en tot slot driedubbele controle of de kabeltjes, batterijen en opladers van dit alles zeker mee is.
Boeken zoeken in de bib (reeds gebeurd), 'boekskes' kopen, zonnebril zoeken, toiletgerief bijeenscharrelen, schoeisel vergaren, spelletjes verzamelen.
Nog iets?
Ik ben als de dood iets te vergeten, hoe onnozel onbenullig ook. Wéken op voorhand heb ik al nachtmerries dat ik vanalles niet mee heb, elk reisvooruitzicht opnieuw.
Kortom, stress. Komt daar nog es bij dat mijn fototoestel nog altijd piepedada is en dat ons blijde weerzien op het randje af zal zijn.
Maar, intussen heeft hij er een klein broertje bijgekregen! Ook van Canon, veel kleiner, en krijgt goeie kritieken voor zijn status als compactcamera. Da-ag, prutscamera 'Vandenaldi'.
Allé, een fotoshowtje.
Google-grapjes: typ 'lul' in en klik op de knop 'Ik doe een gok'. Probeer hetzelfde met 'failure' !
dinsdag, oktober 25, 2005
zaterdag, oktober 22, 2005
zaterdag, oktober 15, 2005
Hemels
Hiephoi!
Elsje jarig vandaag maar da's niet het belangrijkste ;o) (niettegenstaande ik vroeg ben opgestaan om ovenverse klaaskoekjes te bakken, de hele ochtend ben gaan shoppen achter kadootjes en vanmiddag het mengsel voor chocoladetruffeltjes heb gemaakt)
Ik mocht nl. een derde, superbelangrijke stap ondernemen in mijn 'stage' voor het meterschap!
Stap 1: vasthouden, fysieke en emotionele omgang
Stap 2: verzorgen (luier verversen, oogje schoonmaken)
En nu dus stap 3: helemaal alleen gaan babysitten!
Een hele avond Daan voor mij en voor mij alleen: zalig!
Maar omdat ik 'm in mijn overbezorgdheid niet graag onbewaakt laat, mocht hij als een echte VIP mee op de badkamer. En dat vond hij blijkbaar prettig, zo'n privé peepshow ;o)
En daarna met zoutjes en drankje en Daantje naar 'Lost' kijken: genieten! (nu, 't venteke heeft precies niet constant in m'n arms gelegen)
Maar le moment suprême was toch wel toen ik z'n flesje(s) gaf: ik was in de zevende hemel met zo'n wolk van een baby. Zo vlotjes ging dat. En na z'n pufke dankte hij me met z'n hemelse glimlach.
Elsje jarig vandaag maar da's niet het belangrijkste ;o) (niettegenstaande ik vroeg ben opgestaan om ovenverse klaaskoekjes te bakken, de hele ochtend ben gaan shoppen achter kadootjes en vanmiddag het mengsel voor chocoladetruffeltjes heb gemaakt)
Ik mocht nl. een derde, superbelangrijke stap ondernemen in mijn 'stage' voor het meterschap!
Stap 1: vasthouden, fysieke en emotionele omgang
Stap 2: verzorgen (luier verversen, oogje schoonmaken)
En nu dus stap 3: helemaal alleen gaan babysitten!
Een hele avond Daan voor mij en voor mij alleen: zalig!
Maar omdat ik 'm in mijn overbezorgdheid niet graag onbewaakt laat, mocht hij als een echte VIP mee op de badkamer. En dat vond hij blijkbaar prettig, zo'n privé peepshow ;o)
En daarna met zoutjes en drankje en Daantje naar 'Lost' kijken: genieten! (nu, 't venteke heeft precies niet constant in m'n arms gelegen)
Maar le moment suprême was toch wel toen ik z'n flesje(s) gaf: ik was in de zevende hemel met zo'n wolk van een baby. Zo vlotjes ging dat. En na z'n pufke dankte hij me met z'n hemelse glimlach.
... en weer een dag gedaan
Dus moe maar voldaan
trokken we onze pyjamaatjes aan
om slapen te gaan
bij het licht van Janneke Maan...
Dus moe maar voldaan
trokken we onze pyjamaatjes aan
om slapen te gaan
bij het licht van Janneke Maan...
zondag, oktober 09, 2005
Van de verjaardagspartij
Zoals altijd was 't weer voor de volle 125,36% in orde, 't verjaardagspartijtje van een of ander kindje. Deze keer was Amber het feestneusje, en een heel klein beetje haar grote zus ook.
En zo d'ouden tetteren met losse tongen, zo brielen de jongen, niewaar.
Met andere woorden: terwijl de ouwelui de godganse dag aan tafel doorbrachten - eten naar binnen en lulkoek naar buiten werkend - hebben de mini-mensjes de tafel amper gezien, de gedachte volgend van: eten kan altijd, spelen met neefjes en nichtjes moet nú. En gelijk hebben ze, niewaar.
En wij ook: eten kan altijd, maar dít eten moet nú. Tapas en paëlla, en we lieten het ons smaken ook. Doch, wie niet goed had opgelet moest twijfelend zijn derde goedgevulde tapas-bordje bekijken: opeten of nog plaats laten voor de paëlla? Een verscheurende keuze.
Dat er eendagshuispersoneel was aanvaard was toch wel even raar opkijken, maar daar raak je snel aan gewend, niewaar. Hapjes en drankjes opgediend in de lounge-room, bijgeschonken aan tafel, en een persoonlijke butler wanneer je't ook maar even bedenkt: zo lag Els te chillen in de hangmat en ze droomde van een drankje, toen ineens: "Wenst u een cocktail, o lieftallige schoonheid?" Nu, ze was nog even verward met de droom, maar in ieder geval kon ze nu haar drankzuchtige behoefte overbrengen.
Voor ne keer heb ik me niet zoveel bemoeid in de brielgangen van de kindjes: daarvoor hadden ze duidelijk genoeg aan mekaar (en een kartonnen doos).
Nee, ik zet ze niet opzij omdat Daantje er nu is, maar 't ventje is nog nieuw hé, niewaar.
En laat ze maar even een puinhoop maken: daar dient een verjaardagsfeestje toch voor?
En, gelukkig mocht ik die dag het fototoestel van V&B in dankbare bruikleen nemen: zo kan ik u weer voorzien van een unieke muzikale fotoreportage.
(Music by KT Tunstall - Suddenly I see)
En zo d'ouden tetteren met losse tongen, zo brielen de jongen, niewaar.
Met andere woorden: terwijl de ouwelui de godganse dag aan tafel doorbrachten - eten naar binnen en lulkoek naar buiten werkend - hebben de mini-mensjes de tafel amper gezien, de gedachte volgend van: eten kan altijd, spelen met neefjes en nichtjes moet nú. En gelijk hebben ze, niewaar.
En wij ook: eten kan altijd, maar dít eten moet nú. Tapas en paëlla, en we lieten het ons smaken ook. Doch, wie niet goed had opgelet moest twijfelend zijn derde goedgevulde tapas-bordje bekijken: opeten of nog plaats laten voor de paëlla? Een verscheurende keuze.
Dat er eendagshuispersoneel was aanvaard was toch wel even raar opkijken, maar daar raak je snel aan gewend, niewaar. Hapjes en drankjes opgediend in de lounge-room, bijgeschonken aan tafel, en een persoonlijke butler wanneer je't ook maar even bedenkt: zo lag Els te chillen in de hangmat en ze droomde van een drankje, toen ineens: "Wenst u een cocktail, o lieftallige schoonheid?" Nu, ze was nog even verward met de droom, maar in ieder geval kon ze nu haar drankzuchtige behoefte overbrengen.
Voor ne keer heb ik me niet zoveel bemoeid in de brielgangen van de kindjes: daarvoor hadden ze duidelijk genoeg aan mekaar (en een kartonnen doos).
Nee, ik zet ze niet opzij omdat Daantje er nu is, maar 't ventje is nog nieuw hé, niewaar.
En laat ze maar even een puinhoop maken: daar dient een verjaardagsfeestje toch voor?
En, gelukkig mocht ik die dag het fototoestel van V&B in dankbare bruikleen nemen: zo kan ik u weer voorzien van een unieke muzikale fotoreportage.
(Music by KT Tunstall - Suddenly I see)
dinsdag, oktober 04, 2005
RAMP
Ramp o ramp!
Mijn maatje is ziek! Moet geoperereerd worden! Zeker 3 weken moeten we het zonder elkaar stellen!!!
Wee o wee o wee o wee o wee o wee als ik zonder hem naar Egypte moet vertrekken: dát zal pas pijn doen.
Aiaiai, dat zal knagen.
Eigenlijk is 't mijn eigen stomme schuld: de laatste tijd geraakte hij enkel op gang met veel gekreun, maar dat gekreun werd almaar luider en zieliger om te aanhoren, tot het zondag verdacht veel op een doodsreutel begon te lijken maar vooral: hij geraakte niet of slechts met heel veel lawaai en moeite en gepiep en gerochel en na een paar pogingen op gang. Pijnlijk om zien en om horen. Ik heb er toch een traantje om geplengd.
Maar ja, ik had maar van bij de eerste symptomen moeten reageren: dit kwam niet vanzelf goed, integendeel. Ik heb het té lang laten aanslepen. Daar zat ik zondag als een stom kieken met kippenvel.
Vandaag heb ik 'm "binnengebracht". Dus moet ik nu 3 weken ongerust zijn en met een bang hartje afwachten, wachten op dat ene verlossende telefoontje, dat ik hem terug in mijn handen kan nemen.
Intussen doemen allerlei noodscenario's op in het geval dat zijn herstel langer dan 3 weken aansleept. Het zal een kwestie van bedelen worden, maar ik denk dat mijn dierbare familieleden mij met plezier uit de nood zullen helpen.
Ik op vakantie naar Egypte zonder eigenhandig foto's te trekken? NO WAY! IMPOSSIBILE !
Please? Someone hear my cry for help?
Toch afsluiten met een droog grappeken:
Mijn maatje is ziek! Moet geoperereerd worden! Zeker 3 weken moeten we het zonder elkaar stellen!!!
Wee o wee o wee o wee o wee o wee als ik zonder hem naar Egypte moet vertrekken: dát zal pas pijn doen.
Aiaiai, dat zal knagen.
Eigenlijk is 't mijn eigen stomme schuld: de laatste tijd geraakte hij enkel op gang met veel gekreun, maar dat gekreun werd almaar luider en zieliger om te aanhoren, tot het zondag verdacht veel op een doodsreutel begon te lijken maar vooral: hij geraakte niet of slechts met heel veel lawaai en moeite en gepiep en gerochel en na een paar pogingen op gang. Pijnlijk om zien en om horen. Ik heb er toch een traantje om geplengd.
Maar ja, ik had maar van bij de eerste symptomen moeten reageren: dit kwam niet vanzelf goed, integendeel. Ik heb het té lang laten aanslepen. Daar zat ik zondag als een stom kieken met kippenvel.
Vandaag heb ik 'm "binnengebracht". Dus moet ik nu 3 weken ongerust zijn en met een bang hartje afwachten, wachten op dat ene verlossende telefoontje, dat ik hem terug in mijn handen kan nemen.
Intussen doemen allerlei noodscenario's op in het geval dat zijn herstel langer dan 3 weken aansleept. Het zal een kwestie van bedelen worden, maar ik denk dat mijn dierbare familieleden mij met plezier uit de nood zullen helpen.
Ik op vakantie naar Egypte zonder eigenhandig foto's te trekken? NO WAY! IMPOSSIBILE !
Please? Someone hear my cry for help?
Toch afsluiten met een droog grappeken:
maandag, oktober 03, 2005
At Sea
In augustus zijn we ook nog es naar 'de zee' geweest...
Als gezelschapsdame heb ik Luna 'ontvoerd' en ik moet zeggen, ze heeft zich perfect van haar 'taak' gekweten... ze mag nog mee en ik hoop van haar hetzelfde!
En binnenkort zal deze wens bewaarheid worden, ge zoudt het nog bijna vergeten nu we de druilerige herfst weer ingaan... of juist niet?
Zitten wij al sinds de eerste koude nazomerseizoens-regendag halsreikend uit te kijken naar ons weekje Egyptisch paradijs? JAAAAA!!!
Gelukkige medereizigers: stop uw zwembroek, topke en sandalen nog niet in een motteballenzak achter in de kast, maar in uw koffer! Werk nog snel de laatste vetrolletjes af en koop de eindvoorraad zonnebrand in solden op!! Begin alvast de achterblijvers jaloers te maken! Over amper 4 luttele weekjes is het zo ver!
En wie weet, terwijl wij in de zon liggen te puffen ligt Hilde in België ook te puffen...
Sta me toe nog even het vakantiegevoel op te wekken, met volgende fotoreportage van ons verblijf in De Panne... (.exe-file, 12,2 Mb met muziek: Ozark Henry - At Sea)
PS: om ruimte te maken heb ik de Daan-filmpjes verwijderd. Uiteraard zijn deze nog steeds op aanvraag te verkrijgen.
Als gezelschapsdame heb ik Luna 'ontvoerd' en ik moet zeggen, ze heeft zich perfect van haar 'taak' gekweten... ze mag nog mee en ik hoop van haar hetzelfde!
En binnenkort zal deze wens bewaarheid worden, ge zoudt het nog bijna vergeten nu we de druilerige herfst weer ingaan... of juist niet?
Zitten wij al sinds de eerste koude nazomerseizoens-regendag halsreikend uit te kijken naar ons weekje Egyptisch paradijs? JAAAAA!!!
Gelukkige medereizigers: stop uw zwembroek, topke en sandalen nog niet in een motteballenzak achter in de kast, maar in uw koffer! Werk nog snel de laatste vetrolletjes af en koop de eindvoorraad zonnebrand in solden op!! Begin alvast de achterblijvers jaloers te maken! Over amper 4 luttele weekjes is het zo ver!
En wie weet, terwijl wij in de zon liggen te puffen ligt Hilde in België ook te puffen...
Sta me toe nog even het vakantiegevoel op te wekken, met volgende fotoreportage van ons verblijf in De Panne... (.exe-file, 12,2 Mb met muziek: Ozark Henry - At Sea)
PS: om ruimte te maken heb ik de Daan-filmpjes verwijderd. Uiteraard zijn deze nog steeds op aanvraag te verkrijgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
