Ja, nu die scheidingsmuur van kasten weg is op mijnen bureau bij Van Marcke, is 't echt wel aangenamer op daar te zitten, omringd door jonge gasten, de één al knapper dan de ander maar de knappe al allemaal bezet (overdrijf, overdrijf).
Nu je mekaar beter kunt aankijken en dus aanspreken en horen is de leutigheid erop vooruit gegaan: we zijn nu met z'n zessen, al heeft er eentje nog geen interessant woord gezegd, laat staan een woord. Nee, niet ik, in tegenstelling tot wat je misschien zou denken trek ik ook wel eens mijn mond open, en heel af en toe komt er nog iets grappigs uitgerold ook.
Maar vandaag was de eer aan Pieter.
Brecht was aan de tellefong in 't Frans bezig tegen een andere werknemer. Hij wou het hebben over de verlaging van prijzen en vroeg aan ons:
- "verlagen, wat is dat in 't Frans?"
- en Pieter, heel spontaan: "baiser"
- en Brecht: "Oui, il devons baiser les..."
Wij lagen al meteen plat, Brecht had het net iets te laat door ...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten