Grijze haren

Ons Elise kan zich eindelijk weer aan haar Pietertje verwarmen in de Scottish Highlands...

Ik kan voorlopig alleen maar dromen dat ik mij eens dicht tegen een mannelijk torso kan vleien...
Tja, eens je 24 en nog single bent wil je dat wel es dromen hé.

Maar daar ging ik het vandaag niet over hebben. Wel de badminton vanavond, zoiets waar ik altijd toch wel naar uitkijk, ff lekker uitleven met die racket, proberen te winnen.
Toch sloeg de tegenzin al meteen toe, toen ik zag wie mijn mede- en tegenspelers waren: 3 grij(n)zende 50,60-plussers die ik hier nog nooit eerder gezien had. Zo van dat type dat meedoet aan busreizen voor senioren naar tavernes waar gevallen Vlaamse zangers/zangeressen die ooit furore maakten in Tien Om Te Zien of juist niet, de koffieklets komen opvrolijken, en op vakantie gaat naar Benidorm, als het jaarlijks geprezen Onze-Lieve-Vrouwke van Lourdes dat toelaat.

Dat zou dus wat worden, op 't dooie gemakske waarschijnlijk - helemaal niet leuk als je je niet kunt uitleven.
Nu, na slechts enkele slagen (op de shuttle, welteverstaan) had ik al door dat die grijze haren slechts een valse uiterlijke schijn gaven, de geniepigaards.
Er werd hard en ongenadig gespeeld, meer nog, ze zaten gewoonweg op mijn niveau! Dat bewees ook de uitslag op 't einde: elk 3 sets gewonnen.
Tip van de dag: betrouw geen enkel oudje, zeker niet als ze al grijze haren hebben ;o)