Stille zaterdag maar drukke zaterdag. Ja, er zijn heel wat voorbereidingen te treffen omdat er daar een tiepke zo'n kleine 2000 jaar geleden besliste van toch maar niet meer dood te zijn. Verrijzen noemen ze dat, maar wat het precies met (chocolade)eieren en rondhossende paashazen te maken heeft is mij een raadsel.
Pasen wordt ook elk jaar gekker: we hebben net de kerstboomballen en -slingers gehad, of daar verschijnen de paasbomen waar men - godbetert- eieren, klokken, kuikens en konijnen in hangt. Straks beginnen ze nog met een paasgraftombe eronder te placeren, inclusief rolsteen, Jezuslijk, vrouwfiguren en een engel. En met Pasen mag Jezus eruit gehaald worden. Hallelujah!
Maar zover waren we nog niet.
Er moesten paasfoto's gemaakt worden voor de paaskaartjes.
Er moesten paaskoekjes en paaschocomousse gerealiseerd worden.
Er moest een vers paasdekbed liggen.
Er moest paasmis gevierd worden, al ging dat gepaard met een straf déjà-vu-gevoel.
Niet alleen ik draaide door met al die voorbereidingen, maar ook de uurwerken draaiden door. Ene zelfs zo heftig dat-ie in de grond kletterde. Scherven brengen geluk, nietwaar.
PS: doe zoals de paaskuikentjes en ga nog eens piepen tussen de vorige bloggies: er zijn er weer een paar niewe geboren en er zullen er later nóg tussenwippen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten