Geile BBQ

Zoveel als we gisteren hebben getsjoold, zoveel hebben we vandaag op ons luie kont gezeten. We hadden nl. de eer een BBQ gaan consumeren bij Veerlie & Bartie (& boelie).

Zó lekker warm, daar moest van geprofiteerd worden!

Awel, ik heb me daar in vol ornaat in het felle zonlicht geplaçeerd, ter versnelling van de pigmentering van mijn huidje, uiteraard onder een laagje smeerbescherming, zodat de pigmentering zich veilig en geleidelijk zou kunnen manifesteren. Sorry, maar ik wil mijn sterrenbeeld (Kreeft) geen eer aandoen. En al zeker niet als je 't in Engels ('Cancer') vertaalt...

Psychisch is dat zonlicht al een ferme opkikker, maar fysisch werden we dus ook bevredigd. Worsten! Kippebillen! Ribben! Warm en zacht vlees! Brochtetten! Haast sadomasochistisch boven de rooster op z'n heetst gebracht! En dan heb ik het nog niet over de attributen gehad: Komkommers! Handjevol stevige tomaten! Patatjes om te strippen! Met vinaigrette en mayonaise als glijmiddel! En sla! Sla! Sla!
Met aardbeien als extra afrodisiacum-achterafje, bovenop vanille-ijs om af te koelen, want het was zo al heet genoeg buiten.

Na dit opperste genot heb ik toch een uurtje op het grasveld moeten bekomen, tot daar het resultaat van zo'n uit de hand gelopen BBQ (al kan het ook op een andere gelegenheid gecreëerd geweest zijn) al zeverend kwam aanwaggelen. Klinkt wat oneerbiedig, maar het komt er toch op neer. Kleine kindjes zijn superschattig maar ondertussen laten ze wel alle lichaamsafscheidingen ongegeneerd lopen, van kop tot teen. En dan wil iedereen dat nog vastpakken en kussen ook!
Ge moet durven zeggen gelik dat 't is hé!
Gelukkig zet mijn allervrouwelijkste moederinstinct zich daarboven, meer nog, die kleine natte waggelende prutsen veroveren meteen mijn hart. Boekjes kijken, wandelen, bloemetjes plukken, spelen (meer dan een paar kurken onderzetters is niet nodig): Laure (dochterje van broerie Bartie) is een plezante meid.

Het spelletje met de grote mensen liep minder goed af, maar dat ik weeral verloor is eigenlijk niets om over naar mijn blog te schrijven aangezien dat toch een onvermijdelijke constante is. Ondertussen heb ik het toch wel weer in mijn blog geschreven. Soit.

En azo was het vakantiegevoel voor dees weekend compleet! Aaaahhh... zon... vakantie... geilege BBQ's...