Wees gerust, ik heb m'n blog nog lang niet afgeschreven...
Hierzie, 't is al laat en om het me gemakkelijk te maken smijt ik er maar even wat van een ander op.
In de boeken van 'Jongens & Wetenschap' (Fillet & Speybroeck) duiken heel wat interessante vragen en antwoorden op.
Een tijdje geleden (Oooovifat dag 2) had ik het over de nooit aflatende energie van de kindjes.
Blijkt dat daar ook een verklaring voor te geven valt!
En meer bepaald de volgende:
2 opmerkingen:
Alle, het stelt me gerust dat het dus volkomen natuurlijk is dat kinderen superactief zijn... met deze wetenschap kunnen we hen makkelijk vergeven, nietwaar?
H.
Uit het artikel kan je besluiten dat het leven één groot aftakelingsproces is. En als we ons daartegen willen verzetten, dan zit er niets anders op dan ons volledig af te matten en constant te bewegen zodat de oxidatie-enzymen toch maar op peil blijven... Een mens zou voor minder EPO (of gesneden brood) verorberen.
Een reactie posten