Op een congédag even vroeg opstaan als een werkedag, ik dóe het.
Voor een weekendje naar de Dardennen (Odrimont) met pa, ma, tantAnnie en nonkel Carlos moet je al iets over hebben, en zo geschiedde.
Heb ik ook es kennis gemaakt met het beruchte Knauf-restaurant en zijn straffe kir, het feit dat een GPS beter en rapper de weg wijst dan ik ooit zal kunnen, en dat vakantiekotjes in de Dardennen variëren van opgekalefaterd en links en rechts van het containerpark geredde meubelen op een hoopje bijeengestouwd, tot supermodern en spiksplinternieuw en mooi en gezellig. Het eerste hadden we deze morgen bezocht (familieweekend juli), in het laatste verbleven we nu: gelukkig!
Van kaasavonden heb ik geen kaas gegeten, dus zat ik daar met mijn surimisalade en pot choco, en zo was iedereen content.
Tot slot leerden we onszelf het spel 'Carcassonne' spelen, dat had Katelijn ('t is haar spel) gevraagd, en het beviel mij (ons) beter dan da'k had gedacht. Soms moet je niet afgaan op een eerste indruk, maar eerst de inhoud beter leren kennen. Het spel kon zelfs het hart van nonkel Carlos veroveren.
En dan: op naar mijn tweepersoonbed met een spannend boek!
En dromen van sneeuw morgen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten