zaterdag, november 15, 2008

Dokters & Dochters

De mini-soap op het einde van Man bijt Hond is echt geniaal. Zo slecht geschreven en geacteerd dat het weer goed wordt. Drama verpakt in een doorschijnend humoristisch velletje - of is het omgekeerd?
Elke week mag een ander lokaal toneelgezelschap de zware taak op zich nemen.

Dialogen kunstmatig afgerammeld (toegegeven, de ene doet het al wat natuurlijker dan de andere), monologen die de kijker inzicht moeten geven in de gedachten van het personage, af en toe een stilzwijgend tijdlang 'wegkijken' met een bepaalde veelzeggende gezichtsuitdrukking, en herhalingen à la "Maak je maar geen zorgen, Hella, maak je maar geen zorgen"... alles is volgens de regels van de kunst van "Mooi & Meedogenloos" (The Bold and the Beautiful")
Het lijkt gemaakt met een klein (of onbestaand?) budget en met tweederangs-scenaristen (of is dat enkel schijn, en zit Jan Eelen hier achter?)
Anyway, soms vraag je je toch af, ménen ze dat nu? Een paar weken geleden werd een patiënt gereanimeerd met behulp van twee (verschillende!) strijkijzers. Ik lag strijk. Ook deze week weer: "Als we de blenders voor de geriatrie zouden leasen in plaats van kopen, dan komt er budget vrij voor de palliatieve zwemrecreatie".
Palliatieve. Zwemrecreatie. Stervensbegeleiding in het zwembad. Ja meneer, zwem nog maar een baantje, dat verlicht de pijn als u straks zult overlijden.
Subtiele humor noem ik dat. Het zit er vol van. En dat maakt het net zo goed.

Lees ook Humo's mening waarbij ik mij volledig aansluit: http://blogs.humo.be/blogs/2008/09/man-bijt-hond-een-elke-werkdag-19u40.asp

1 opmerking:

Anoniem zei

zeer interessant, bedankt