Kerstfeesje

Als kind duurt het eeuwig vooraleer Kerstmis er is, maar eenmaal volwassen is het Kerstmis voor je 't goed en wel beseft. (dixit Axelle Red)
Als kind duurt het eeuwig voor het feestje die dag ook effectief begint, als volwassenene kan de voorbereidingstijd niet lang genoeg duren.
Nooit geweten dat hapjes maken zo'n tijdrovende en creatieve en intensieve bezigheid was.

Weeral iets bijgeleerd, waar zo'n kerstdag al niet goed voor is hé.

Laat ons nog even verwateren op de menu. Hapkes, Vispateekes, chicongsoep, eendenvlees met appelsmoes en suikerbonen en kroketten en daarna taart en koffie met koekskes.
Hmmmnee? Te marginaal? Dit klinkt misschien beter:

Bruisende champagne
Warme en verfrissende fijne aperitiefhapjes

*

Zalmrolletjes omhelsd door zacht garnalensausje

*
Witloofroomsoep besneeuwd met peterselie

*

Fiere eendenborst in een romig sausje
Smeuïge appelstukjes
Koninklijke princessenboontjes met glinsterende spekreepjes
Krokante denappel-kroketjes

*

Vrolijke Kerststronk à chocolat & à vanille

*

Geurige koffie en versnaperingen

Nagenietertjes

~~~

Aangepaste, speciaal geselecteerde wijnen,

& overige drank naar believen

Geef toe, op die manier uitgeschreven begin je ter plekke te kwijlen.
Naarmate de dag vorderde en de flessen leegden, kwam ook ander goed volk binnenvallen.

Precies of we hadden aan ons voordeur een spandoek 'De zoete inval' gehangen. Een drukke maar gezellige boel werd het. "Visite, visite, een huis vol visite..."
Kleine kindjes werden naar de tv-corner geredigeerd, zodat de grote kindjes 'Cranium' en 'RushHour' konden spelen.

Nu moésten ze eens tv kijken en nu wilden ze niet!

Maar toch, nadat we ze gevoed hadden met bookes, kwam VTM als reddende engel: Harry Potter! Hoewel in het Engels, heb ik 4 pagadders nog nooit zo geboeid naar het scherm zien staren.

En dat terwijl de rest van 't volk ongegeneerd luidop door bleef tateren.
De broodjes gingen vlot van de hand in de mond en toen ook ik voldaan was besloot ik even te gaan piepen naar die fameuze Harry - efkes relaxen. Dat viel tegen. Ewout vroeg mij de oren van het hoofd over de film, tot ik hem voorstelde om eventjes bij zijn papa de informatie te gaan halen. Dat werd mijn redding.

De avond daalde haast onmerkbaar als een sluier over het land neer, en één voor één droop onze visite af. Enkele overblijvers bleven nog een kaartje leggen maar uiteindelijk moesten ook zij toegeven aan de nachtrust... Wat een oorverdovende stilte opeens in ons huisje ... Stihille nacht, Heilige nacht, ...