Een oudejaarsavond zoals we die nog nooit hebben meegemaakt

Jaja, mijn Dell-pronkstuk, mijn hoogstpersoonlijke nieuwjaarskado van Dell is gearriveerd! Een 17" Dell-flatscreen, stijlvol Dell-zwart, met USB-aansluitingen dat kan roteren in portetmodus! Maandag besteld bij Dell. Via internet. Dankudell!

Je hoeft tegenwoordig je huis niet meer uit te komen: flatscreens, foto's, kalenders, reizen, vakantiehuisjes, MP3-spelers, dates, voedsel, schoenen: je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het vanuit je luie bureaustoel in de veiligheid van je warme huisje bestellen en laten leveren. Wat een luxeleven.


~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Broertjes of zusjes zijn niet altijd zo leuk.
Luna bijvoorbeeld - gestationneerd bij oma Annie - was dolenthousiast dat ze naar de D******tjes mocht komen. Maar toen ze hoorde dat Amber er ook was kwam er de lauwe, teleurgestelde reactie "Oh..."
Ik meen mij te herinneren dat Heleen ooit eens op dezelfde manier reageerde op de naam "Ewout".
Natuurlijk, als je al hele dagen met broer of zus zit opgescheept dan heb je die er bij exclusieve uitstapjes liever niet bij, kwestie van zich achteraf 'meer' te kunnen voelen... denk ik.

Op sportkamp met je neefje en nichtje is dan weer keicool. Volleybal, je hoeft het niet te kunnen om het leuk te vinden.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Dan was er natuurlijk ook nog het feestje vanavond. Dus de 2 kindjes in bad. Erin, geen probleem. Eruit? Een koude douche kan een handje helpen, nietwaar Amber?
Sla nooit zomaar een waarschuwing in de wind, dat had Luna daarna wel geleerd toen ook zij die dreiging in ontvangst mocht nemen.

Eenmaal de puzzelzotjes afgevoerd door papa en mama, kon ik aan mijn eigen toilet beginnen. Altijd leuk natuurlijk, maar de magie van vroeger van een Oudejaarsavond, slijt er jaar na jaar toch een beetje af. Ouder worden, zeker. "Weeral zover", waar het vroeger "Eindelijk!" was.
Maar toch nog altijd content dat de eeuwenoude traditie van "Nieuwjaar-bij-tant'Annie" nog niet verloren is gegaan. Ik ben een traditiegetrouw mens dus waarom niet.

En dus. Hapjes, drankjes en vooral veel blabla slikken, wat wil ne mens nog meer op zo nen avond. Ewout deed bij het binnenkomen spontaan en gul de groetronde, blij dat hij bij oma mocht komen slapen en zich nul de botten aantrekkend van het feit dat papa en mama en zus elders gingen vieren. Waren we allemaal maar meer een beetje Ewout-zorgeloos.
Een beetje Zenwout.

Hilde, Geert, Luna en Amber vervoegden zich bij de verstokte "Nieuwjaar-bij-tant'Annie"-feestvierders.
Jong volk, dat kunnen we na de leegloop van de jongste jaren wel smaken. Evenals Thaïse soep (om toch nog even te denken aan die duizenden tsunami-slachtoffers en dankbaar te zijn hoe goed we het hier en nu wel hebben?), het overheerlijke koude-vis-buffet, en gegratineerde aardappeltjes, fijne hindebiefstukjes (?) en groentjes.

En maar blijven tafelen, en zo bijna de tijd uit het oog verliezen... we zouden nog durven in 2005 komen zonder het te beseffen.