Sommige mensen doet het niets. Of erger, zien het gewoon niet.
De Lente!
Gevoelsmens als ik ben, gaat mijn gemoed mee met de seizoenen en het weer. Niets fijners dus dan het intreden van de Lente (of het zou de zomer moeten zijn). Ik bloei open samen met de bloemekes, mijn energiepeil is evenredig met de z☼n.
Alle zintuigen krijgen hun deel. De natuur leeft op en dat gaat nooit, never, jamais, onopgemerkt aan mij voorbij, hoe subtiel ook.
Met mijn ogen zie ik het nieuwe leven dat te voorschijn komt piepen...
Met mijn oren hoor ik 's morgens vroeg de vogelkens fluiten ♫ ...
Met mijn neus snuif ik de typische lentegeur op (en het eerste pasgemaaide gras en de eerste barbecuegeur doet mij al verlangen naar de zomer)...
Ik voel de eerste echt warme z☼nnestralen op mijn huid...
Dus ja, ik kan de lente wel smaken ☺☺☺
De dagen lengen, worden aangenamer, er komt weer kleur in buiten, de eerste vakantie komt weer in het vooruitzicht. Genieten!
Gisteren ging ik met Nora naar het park en hoe simpel en alledaags dit ook mag klinken, het was plezant! Niet alleen het kijken naar de mensen om me heen - een jong koppeltje in het gras, keuvelende oudjes op de bank, kinderen die kikkers vangen in de vijver - maar ook de eerste stapjes van Nora aan mijn hand ("hoe schattig", hoorde ik verschillende mensen zeggen) deed enórm deugd.
Maar 21 maart betekent nog veel meer voor mij. Niet alleen de natuur geeft mij weer volop zin in het leven, maar exact twee jaar geleden heeft mijn hele toekomstperspectief ineens een boost gekregen...
♥♥♥ Liefste schatti, ik hou van je, ik zie je dolgraag en heel de wereld mag het weten! ♥♥♥
1 opmerking:
een mens zou er tranen van in de ogen krijgen :-)
leve de lente!
Een reactie posten