Op vakantie in eigen stad

1 juli, eerste dag van de groooote vakantie, die als kind oneindig bleek maar uiteindelijk toch veel te kort was. Enkel en alleen voor die vakantie zou ik nog student willen zijn. Voor de rest: laat maar ;o)
Met Heleen een video bekeken van euh... bijna exact 18 jaar geleden: in Koksijde, met een deel familie, werd mijn verjaardag gevierd, ik werd 8... zalige tijd toch, Koksijde.
Daarna ons ploeterbadje in de tuin: daar zaten we met z'n drietjes (zusjes) in te spelen en we waren content. Tegenwoordig moet het al een zwembad die naam waardig zijn om de prutsen van tegenwoordig tevreden te stellen. De enige gelijkenis is de felheid en schelheid van het plezier: tot je oren ervan tuiten. Wat wil je ook, met 3 meisjes.

Zoveel plezier als een kind ook hoort te hebben de eerste dag van de grooote vakantie - vooral als het zonnig en warm is - , zoveel verdriet en nog méér was er ook om een kind vandaag. Het mág niet, het kán niet dat een kind op een dag als vandaag ten grave gedragen wordt. (eigenlijk op geen enkele dag) En toch. Toch is er weer een monster opgedoken dat 2 - twéé - kinderen het leven ontnomen heeft. De wijze waarop is een gruwelijke waarheid: ontvoerd, verkracht, gewurgd, gedumpt: HOE KUN je een kind zoiets aandoen? En WAAROM???
Ik kan er niet bij, en gelukkig velen met mij. Ons verstand is te klein om dit te begrijpen.
Je mag er niet aan denken dat het in je eigen kring zou gebeuren.
En wat moet je zeggen aan de kinderen, als ze horen wat hier in België de laatste tijd allemaal aan geweld gebeurt, en als ze daardoor angstig worden?
Stacy en Natalie hadden ook vandaag nog moeten buiten spelen...

Gelukkig zijn er ook genoeg initiatieven tegen de verzuring van de maatschappij, zoals bvb. 'Kortrijk Paard(t)' vandaag. Fantastisch weer, allemaal lachende gezichten, en: veel kinderen. Dolgelukkig met een simpel ponyritje, koetstochtje, of met een mini-paardje aan de leiband, fier als een gieter, op de zandpiste. Maar wat jammer als het ponyritje je verboden wordt omdat zus een rokje aanheeft en jij net je mooie broek aanhebt.
Even verderop, op de Grote Markt, konden kinderen zelfs hun eigen pannenkoeken bakken - terwijl de ouders een barbecuedemonstratie bijwoonden.
Goed gelachen ook met de Jack Russell-snelheidswedstrijd. Slechts één deelnemer bood zich op aanvraag van de organisatie schoorvoetend aan: een vrouw met een... chihuahua. Genaamd Chipie.
Omdat de organisatie inzag dat men niet voldoende Jack Russells en hun baasje zou bijeen krijgen, mochten ook andere hondenrassen deelnemen.
En dus moest Chipie - het arme beestje verdween bijna in het diepe zand - tot tweemaal toe naar zijn bazinnetje rennen. Eén keer voor de lol, de tweede keer werd het heel professioneel getimed: het publiek moest de seconden tellen.
Gelukkig won het kleine grut toch ook een prijs, waaronder 10 kilo hondenvoer. Tien kilo, terwijl zo'n beestje amper één kilo weegt! Stel je voor, een berg voedsel van 10 maal je eigen gewicht...

Kortom, het was weer heerlijk om in 't stad rond te tsjoolen: fotootjes nemen, winkels binnengaan, paardenshowtjes bijwonen... alles op het duizendste gemak... en vanmorgen een fietstochtje met Heleen naar de boerenbuiten... ik voelde me vandaag echt op vakantie in eigen stad, en ben dan ook heel relaxed weer thuisgekomen vanavond, om frisse fruitjes te eten, een douchke te pakken...

De foto's volgen later nog!