Opstaan!

Ik snap niet hoe ik tegenwoordig 's ochtends uit bed geraak.

Als ik de regen tegen de ruiten hoor kletteren,
de wind hoor suizen,
en in een koude kamer
buiten op druppels en duisternis staar

Als ik nog moe ben
nog half in mijn dromen verzonken
mijn ogen amper open krijg

Als mijn werk saai is
en daarna moet ik nog dit en dit en nog dat

terwijl mijn bed zo warm
zo zacht
zo gezellig is

dan is de goesting

om op te staan en kou te lijden in de badkamer en twijfelend voor mijn kleerkast te staan bibberen en vervolgens op mijn fietske duisternis wind koude regen verkeer steile bruggen te gaan trotseren om daarna zwetend op het werk te arriveren om weer in slaap te vallen achter mijn bureau en zelfmoordneigingen te krijgen van kattevalse bitchen la roux en gossip en de honderdduizendste keer papillon van the editors en die idiote reclames op de radio en lastig gevallen te worden door ongeduldige of domme klanten

vér te zoeken

En wil ik het liefst van al
mij omdraaien
opkrullen
induffelen
en weer wegglijden in een zalige slaap

Niets doen
Niets denken
Niets.
Is dat zóveel gevraagd?

Bos!

Het weekje Nederland heeft enórm deugd gedaan.
Niet alleen is het best wel eens gezellig zo met je ouders, zussen en pagaddertjes een weekje op 't gemak te zitten, maar bovenal heb ik errug genoten van de natuur.
Ik keek al zó lang uit naar een boswandeling in de frisse lucht, omringd door bomen en groen en het kleurrijke herfst-bladerpalet.
Het opsnuiven van die heerlijke boslucht en het zien van al dat moois maakte me ei zo na compleet high. Volop genietend kreeg ik ook niet genoeg van het fotograferen van alle pracht die de herfst met zich meebrengt: de kleurrijke bladeren, de paddestoelen, ...

Vlotjes fietsend door de heide en de bossen in het natuurpark de Hoge Veluwe, werd ik mij volledig bewust van hoe zalig dit wel was, en vroeg ik me af hoe ik het eigenlijk dag in dag uit uithoud in een muf bureau omringd door computers (en een sanseveria en een varen).
Dit zou ik wel iedere dag wel willen doen: mij omringen door pure natuur, aan niets denken, genieten.
En 's avonds een warm badje, en gezellig tafelen met de familie (gourmet, raclette, lasagne, ...), en daarna moe maar voldaan lepeltje-lepeltje in slaap vallen ...

Nee, ik heb echt niet veel nodig om een fantastische vakantie te beleven: een bos, familie, eenvoudig maar lekker eten. Batterijtjes opgeladen!